infotm - Z Historii Kościoła

SIERPIEŃ 2010
Z HISTORII KOŚCIOŁA

W naszym mieście Kościół odgrywa ogromną rolę. W przeciwieństwie do innych zwłaszcza tych większych miast w niedzielę na mszach są tłumy. Jednak i u nas statystycznie procent osób uczestniczących w życiu kościelnym a i tych biorących udział podczas niedzielnych mszy systematycznie spada. Czy przyczyną jest brak czasu, czy może coś innego? Ogólnie rzecz biorąc statystyki pokazują, że religijność Polaków po roku 1989 systematycznie spada. Świat się zmienia, nauka postępuje a Kościół jak tkwił tak nadal tkwi w stereotypowym podejściu do kazań. Społeczeństwo dojrzewa, środki przekazu coraz łatwiej są dostępne na ludzi. Internet jest dostępny teraz już niemal dla każdego. To w nim jak również w telewizji można przeczytać wiele ciekawych informacji skrzętnie do tej pory przez Kościół ukrywanych. Afery pedofilskie nie są już dla większości czymś nowym zwłaszcza te wśród władz kościelnych. Prasa, dziennikarze są dociekliwy i obecnie większość występków księży jest obnażanych i opisywanych w przeróżnych artykułach. Kościół nie tylko jednak w molestowaniu dzieci zdobył w obecnych czasach złą sławę.
W Internecie jak również w wielu książkach historycznych możemy przeczytać jak na przełomie dziejów Watykan manipulował ludźmi, zmieniał zapisy przykazań bożych, jak również to jak hulaszcze życie prowadzili poszczególni papieże! Dziś niestety Kościół nadal próbuje ingerować w życie społeczne. Każda większa prospołeczna ustawa jest konsultowana z władzami Kościoła. Politycy niemal na każdej uroczystości są obecni z przedstawicielami hierarchii kościelnej i to bez względu czy z tej lewej czy z prawej strony. Kalendarium które poniżej zamieszczamy jest przede wszystkim po to aby otworzyć oczy tym którzy jeszcze nie znają prawdy jaką Watykan najchętniej zakopałby pod ziemię. Cała nadzieja w młodym pokoleniu bo to ono jest otwarte na rozwój i to ono będzie kształtowało przyszłość narodu. A naród zniewolony bez względu czy przez dyktaturę władz państwa czy też Kościoła to naród nieszczęśliwy i pozbawiony własnej tożsamości. A należy wspomnieć, że nasze korzenie wywodzą się raczej ze słowiańskich źródeł, niż tego co nam później Watykan narzucił podczas Chrystianizacji.

KALENDARIUM Z HISTORII KOŚCIOŁA
120 r. – wynalezienie wody święconej.
157 r. – wprowadzenie kar kościelnych i klątw, czyli zamordyzmu. Była to skuteczna broń Kościoła w walce z własnymi wiernymi.
II wiek - Święty Klemens z Aleksandrii pisał, "Każda kobieta powinna być przepełniona wstydem przez samo tylko myślenie, że jest kobietą".
III wiek. Aż do III wieku wyznawcy chrystianizmu nie słyszeli o wieczystym dziewictwie Maryi. Ewangelia Mateusza informuje, iż Józef "nie zbliżał się do Maryi, aż porodziła Syna". ("Zbliżenie się" oznacza w Biblii małżeńskie współżycie.)
178 r. Rzymski filozof Celsus poświadcza fałszowanie i modyfikowanie treści Ewangelii, które i tak, w jego opinii, dalej są pełne sprzeczności. (`Przepisywali i przerabiali Pisma Święte z ich pierwotnej postaci i usunęli wszystko, co pozwalało [rewizjonistom] na odparcie zarzutów') [Alethes logos/ Orygenes].
200 r. - Ustanowiono "stan duchowny" przez wprowadzenie ordynacji. Chrześcijanie zostali podzieleni na duchownych i laików - przedtem wszyscy byli na równi, jednocześnie będąc braćmi i kapłanami przed Bogiem.
220 r. - Przyjęto dogmat o konieczności pewnych czynności kościelnych, niezbędnych do zbawienia.
250 r. - Wprowadzono naukę o wiecznych mękach.
313 r. – edykt w Mediolanie wydany przez Konstantyna i Licyniusza, przyznający chrześcijanom wolność wyznania. Konstantyn dopiero na łożu śmierci przyjął chrzest.
321 r. - Rzymski Cesarz Konstantyn nakazuje święcić niedziele zamiast dotychczasowej soboty.
325 r. – w Nicei odbył się pierwszy powszechny sobór biskupów chrześcijańskich z całego cesarstwa. Sobór przyjął zwięzłe sformułowanie dogmatów chrześcijańskich (tzw. nicejski symbol wiary). Potępiono naukę Ariusza, który był kapłanem chrześcijańskim w Aleksandrii, a na początku IV wieku wystąpił z nauką podważającą dogmat Trójcy Świętej i zaprzeczał boskiej naturze Chrystusa. Zyskał rzesze zwolenników. Na soborze skazano Ariusza na wygnanie, a jego księgi spalono.
Ok. 339–397 r. – św. Ambroży, biskup mediolański, jeden z ojców Kościoła zachodniego. Zreformował liturgię i śpiew kościelny. Spowodował usunięcie z gmachu senatu rzymskiego posągu bogini Victorii, ostatniego świadectwa dawnej religii w Rzymie.
348 r. – uznanie życia klasztornego za święte. Jak ta „świętość” wyglądała, nie ma potrzeby się rozwodzić.
381r. - Na soborze w Konstantynopolu cesarz Teodozjusz do "Dwójcy Świętej" dołącza trzecią osobę tzw." Ducha Świętego". Mamy świętą trójce.375–383 r. – cesarz Flawiusz Gracjan zaczął stosować represje przeciw poganom i nieortodoksyjnym chrześcijanom. Zrzekając się tytułu rzymskiego najwyższego kapłana (pontifex maximus), pozbawił pogańską religię poparcia państwowego.
391 r. – 78 lat po uznaniu chrześcijaństwa za religię tolerowaną, a nawet uprzywilejowaną przez cesarza Konstantyna Wielkiego, motłoch chrześcijański podburzony przez biskupa Aleksandrii, Teofila, spalił miejscową bibliotekę, gromadzącą 600–700 tysięcy zwojów – bezcennych skarbów starożytnej literatury grecko-rzymskiej. Przypisywanie tego barbarzyństwa kalifowi OmarowiI jest nieusprawiedliwione, bowiem kiedy ten zdobył Aleksandrię, nie było już czego niszczyć.
783 r. – zapoczątkowano zwyczaj całowania stopy papieża.
800 r. – papież rzymski stał się świeckim księciem.
850 r. – zniszczenie autonomii biskupów (podporządkowanie ich Rzymowi) przez fałszywe dekretalia rzekomego Izydora.
955 r. - Został mianowany papieżem przez cesarza Alberyka młodziań, który nie był nawet księdzem. Historyk kościelny kardynał Baroniusz nazywa Jana XII największym łajdakiem ze wszystkich papieży.
983 - Wielkie powstanie słowiańskie przeciwko chrystianizacji.
XI w. Słowianie pomorscy (Szczecinianie) oświadczają biskupowi Ottonowi Mistelbachowi: "U was, chrześcijan, pełno jest łotrów i złodziei; u was ucina się ludziom ręce i nogi, wyłupuje oczy, torturuje w więzieniach; u nas, pogan, tego wszystkiego nie ma, toteż nie chcemy takiej religii! U was księża dziesięciny biorą, nasi kapłani zaś utrzymują się, jak my wszyscy, pracą własnych rąk" (Żywot świętego Ottona)
1015 r. -Po doświadczeniach pornokracji, wprowadzono przymusowy celibat dla duchownych, aby rozwiązać problem przejmowania majątków kościelnych przez ich rodziny. Dotąd duchowni mieli żony i dzieci.
1054 r. – schizma. Kościelne imperium rozpadło się na Kościół zachodni (uznający zwierzchność papieża) i na Kościół wschodni, odrzucający jego władzę. Katolicyzm, odchodząc od rdzenia chrześcijaństwa, staje się najliczniejszą sektą w jego łonie.
1073–1085 r. – pontyfikat papieża Grzegorza VII. Wprowadził zasadę kanonicznego wyboru papieży przez kardynałów (conclave). Grzegorz VII wprowadził też celibat, tj. obowiązek bezżeństwa księży.
1075 r. – Grzegorz VII wydał dekret o zniesieniu świeckiej inwestytury (prawo nadawania godności kościelnych). Odtąd nadawanie godności osobom duchownym miało być dokonywane wyłącznie przez papieża.
1079 r. – zdrajca i renegat biskup Stanisław Szczepanowski staje po stronie zbuntowanych mieszczan przeciwko królowi Bolesławowi Śmiałemu (ok. 1043–ok. 1082). Kiedy biskup poniósł zasłużoną śmierć za zdradę majestatu, Kościół ogłosił go „świętym” i patronem Polski; leży w sarkofagu na Wawelu.
1095 r. – sobór w Clermont: papież wezwał rycerstwo Europy do walki przeciw Turkom o oswobodzenie grobu Chrystusa w Jerozolimie. Wezwanie, połączone z zapowiedzią odpuszczenia grzechów uczestnikom wyprawy i nadzieją zdobycia bogactwa Wschodu, znalazło żywy oddźwięk wśród feudalnego rycerstwa.
1096–1099 r. – pierwsza wyprawa krzyżowa rycerstwa przede wszystkim francuskiego, włoskiego i niemieckiego z Gotfrydem de Bouillon, księciem Lotaryngii na czele.
1099 r. – krzyżowcy po długim oblężeniu zdobyli Jerozolimę, splądrowali miasto i wymordowali mieszkańców. Utworzyli feudalne państwo – Królestwo Jerozolimskie, którego pierwszym władcą został Gotfryd de Bouillon z tytułem obrońcy Grobu Świętego.
1147–1149 r. – druga całkowicie nieudana wyprawa krzyżowa z królem francuskim Ludwikiem VII i cesarzem niemieckim Konradem III na czele. W wyniku niepowodzeń tej wyprawy (Turcy skutecznie zatrzymali i rozgromili krzyżowców) ruch krucjatowy przygasł w Europie na długi czas.
1143 r. – za Celestyna II (1143–1144) w Rzymie wybuchł bunt przeciwko władzy papieża. Jego następca, Lucjusz II (1144–1145), ginie podczas ataku na Kapitol.
1180 r. – synod w Łęczycy czyni ustępstwa dla kleru. Dobra zmarłych biskupów pozostają własnością duchowieństwa pod karą śmierci dla rodziny lub panów, którzy odważyliby się je zająć, bowiem „Bóg drwić z siebie nie pozwala”.
1189–1192 r. – trzecia wyprawa krzyżowa z udziałem cesarza niemieckiego Fryderyka I Barbarossy, króla francuskiego Filipa II Augusta i króla angielskiego Ryszarda Lwie Serce. Kiedy cesarz utonął w jednej z rzek syryjskich, wojska niemieckie wróciły do Europy. Francuzi również zarządzili odwrót i na placu pozostał tylko Ryszard III z Anglikami. Najistotniejszym osiągnięciem trzeciej wyprawy krzyżowej było zdobycie przez Anglików Cypru, który pozostał w ręku krzyżowców przez mniej więcej 250 lat.
1202 r. – panowanie Władysława Laskonogiego (ok. 1164–1231) to okres walki z nieposłusznym klerem rzymskim, który chwyta się rozpaczliwie papieskich roszczeń do panowania nad światem. 1202–1204 r. – czwarta wyprawa krzyżowa. Krzyżowcy zdobyli Konstantynopol i założyli w południowej części Półwyspu Bałkańskiego tzw. Cesarstwo Łacińskie, które przetrwało do roku 1261, kiedy to cesarz Michał VIII Paleolog usunął rycerstwo zachodnie i odbudował państwo bizantyńskie.
1212 r. – jedna z większych zbrodni papieskich: WYPRAWA KRZYŻOWA DZIECI z Francji i Niemiec. Dzieci, przewiezione do Aleksandrii przez nieuczciwych właścicieli okrętów, zostały sprzedane w niewolę, głównie do domów publicznych.
1217–1270 r. – kolejne wyprawy krzyżowe, które ogniem i mieczem próbowały przenieść chrześcijaństwo do niewiernych, kończą się fiaskiem. Kiedy podczas siódmej wyprawy wybucha wśród krzyżowców epidemia dżumy (Ludwik IX, dowódca wyprawy, również pada jej ofiarą), resztki armii wracają do Europy. Od tego czasu posiadłości krzyżowców przechodzą stopniowo w ręce tureckie.
1377 r. Robert z Genewy wynajął bandę najemników, którzy po zdobyciu Bolonii ruszyli na Cessnę. Przez trzy dni i noce, począwszy od 3 lutego 1377 roku, przy zamkniętych bramach miasta, żołnierze dokonali rzezi jego mieszkańców. W 1378 roku Robert z Genewy został papieżem i przyjął imię Klemensa VII
1378–1417 r. – wielka schizma zachodnia. Po powrocie do Rzymu (1337 r.) siódmego z kolei papieża awiniońskiego – Grzegorza XI – i jego rychłej śmierci w 1378 r. kardynałowie włoscy wybrali papieżem Włocha – Urbana VI, natomiast kardynałowie francuscy Francuza – Klemensa VII (rezydował w Awinionie). Ten stan rzeczy (dwóch papieży), dowodzący głębokiego kryzysu w Kościele katolickim, utrzymał się do roku 1417, kiedy to sobór w Konstancji (1414–1418) zlikwidował rozłam w Kościele. Na papieża został wybrany Marcin V (1417–1431) i od tej pory siedzibą papieży ponownie stał się Rzym.
1444 r. – w obronie interesów papieża i jego religii ginie pod Warną królewicz Władysław III Warneńczyk (1424–1444). Klęska oręża polskiego.
1450-1750 r. - Okres polowania na czarownice. Straszliwymi torturami zamęczono setki tysięcy kobiet posądzanych o czary.
1484 r. Papież Innocenty VIII oficjalnie nakazał palenie na stosach kotów domowych razem z czarownicami. Zwyczaj ten był praktykowany przez trwający setki lat okres polowań na czarownice.
1487 r. – w Niemczech wydano „Młot na czarownice” autorstwa dwóch dominikańskich inkwizytorów: Henryka Institorisa i Jakuba Sprengera.

Przed spaleniem na stosie inkwizytorzy brutalnie torturowali swe ofiary.

1492 r. – po odkryciach Kolumba Hiszpanie natychmiast rozpoczęli kolonizację Ameryki oraz jej chrystianizację. W wyniku nawracania orężem na katolicyzm całkowicie wyginęły wielkie narody i cywilizacje: Majów, Tolteków, Azteków oraz Inków. Większość świątyń i wspaniałych budowli została zburzona. Na ich ruinach wzniesiono kościoły chrześcijańskie. Katoliccy rycerze pod przewodem kapelanów czynili z „pogan” niewolników lub mordowali całe wioski. Nieszczęśnicy ginęli w okrutnych torturach, jeśli nie chcieli uznać „panów krzyża”. Hiszpanie opatentowali np. wymyślny sposób użyźniania gleby pod zasiewy – Indianom, a zwłaszcza mniej przydatnym w pracy kobietom i dzieciom, otwierano szablami trzewia, a ich wnętrzności były nawozem... Warto dodać, że wspaniała kultura Inków czy Azteków swym dobrobytem i wspaniałością dorównywała krajom ówczesnej Europy. Krzyż jednak zwyciężył.

1493 r. Bulla papieska uprawomocniła deklarację wojny przeciwko wszystkim narodom w Ameryce Południowej, które odmówiły przyjęcia chrześcijaństwa. 1563 r. Ustalono, ze tradycja Kościoła jest ważniejszym źródłem objawienia od Słowa Bożego.

1521 r. – Marcin Luter pali publicznie bullę papieską w Wittenberdze. Luter odrzuca instytucję kościelną oraz całą hierarchię i większość katolickich obrzędów. W swoich pismach atakuje papiestwo i wzywa do uwolnienia się spod zależności Rzymu.

1550–1600 r. – Giordano Bruno, filozof włoski, popularyzator i kontynuator dzieła Kopernika. Prześladowany za filozoficzne i religijne poglądy dostał się w ręce inkwizycji i zginął w Rzymie spalony na stosie.

1559 r. – papież Paweł IV (1555–1559) wydał pierwszy indeks ksiąg zakazanych, na którym znalazły się najdonioślejsze dzieła myśli ludzkiej. 1562–1598 r. – krwawe wojny religijne we Francji między katolickim obozem królewskim a hugenotami.

1572 r. – noc z 23 na 24 sierpnia, znana jako „noc św. Bartłomieja”, w Paryżu i nie tylko. Za poduszczeniem papieża i jego nuncjusza Salviatiego, katolicka królowa Katarzyna Medici, matka Karola IX, króla Francji, namawia do pogromu hugenotów. Trzy dni i noce trwała rzeź, katolicy podżegani przez księży zamordowali ok. 70 tys. mężczyzn, kobiet i dzieci.

1598 r. – edykt nantejski, w którym Henryk IV ustala zasady pokojowego współżycia katolików i innowierców we Francji.

1609 r. – utworzenie Ligi Katolickiej z księciem bawarskim Maksymilianem na czele. Liga zawiązana została, aby dać odpór protestantom. W krótkim czasie doprowadziło to do wyniszczającej wojny trzydziestoletniej (1618), systematycznego niszczenia protestanckiej literatury, morderstw i pogłębienia ucisku religijnego.

1766 r. – na wolnym sejmie ordynaryjnym w Warszawie biskupi, Sołtyk i Załuski, wspierani przez intryganta – papieskiego nuncjusza Antoniego Eugeniusza Viscontiego – w iście katolickim duchu apelowali do zebranych, aby nie czynić żadnych ustępstw na rzecz innowierców. „Prowadzi was – przekonywał Visconti – jedna wiara, jedna siła, jedna idea. Winniście we wrogów waszych uderzyć jedną gromadą, zuchwalstwo ich odeprzeć wspólnym naporem”. Wpływ watykańskie-go dygnitarza na przebieg obrad był absolutny.

1793 r. – 7 listopada biskup Paryża, Gobel, staje przed konwentem, zdejmuje krzyż z piersi oraz pierścień z palca i oświadcza, że wraz z 11 kanonikami i kilkunastoma księżmi wyrzekają się „przestarzałego zabobonu”.

1823–1830 r. – w Państwie Kościelnym za rządów Leona XII i Piusa VIII odbywały się liczne procesy przeciwko uczestnikom tajnych stowarzyszeń rewolucyjnych. I tak na przykład tylko w 1825 roku wydano 508 wyroków skazujących.. 1832 r. – encyklika papieża Grzegorza XVI „Cum primum” do wyższego duchowieństwa polskiego, potępiająca powstanie w 1830 roku.

1850 r. – papież Pius IX (1846–1878) wrócił do Rzymu i objął ponownie rządy nad Państwem Koś-cielnym (jego głównym współpracownikiem był znany udziałowiec różnych afer, kard. Antonelli).

W „Państwie Kościelnym” w latach 1850–1855 wykonano ponad 90 wyroków śmierci na politycznych skazańcach. Natomiast w Bolonii w latach 1849–1855 aż 276.

1852 r. - Wprowadzono nabożeństwo majowe do N.M.P

1854 r. - Wprowadzono dogmat o tzw. niepokalanym poczęciu N.M.P.

1866 r. – alokucja „Luctnosum et nunquam” wygłoszona na tajnym konsystorzu jeszcze raz potępiła polski ruch powstańczy w 1863 roku.

1870 r. – w lipcu papież Pius IX (1846–1878) na zwołanym przez siebie soborze w Watykanie, uroił sobie (o tym szczególnym „przywileju” papieży mówiono już w XVI wieku na soborze trydenckim), że papieże są „nieomylni” i „fakt” ten został ogłoszony światu katolickiemu w formie dogmatu.

1870 r. – w sierpniu wybuchło w Rzymie powstanie przeciwko władzy papieskiej. Niebawem przeprowadzone w Wiecznym Mieście referendum o przyłączenie go do państwa włoskiego wykazało, jakim szacunkiem i autorytetem wśród rzymian cieszył się „Namiestnik Chrystusa”. Za odebraniem Rzymu „Nieomylnemu” głosowało 40 785 mieszkańców stolicy, natomiast za papieżem opowiedziało się „aż” 46 osób. Natomiast w całej prowincji rzymskiej przeciwko opowiedziało się 133 681 osób, a za papieżem – tylko 1057.

1891 r. – w sierpniu oszuści w sutannach wystawili w Trewirze „święte odzienie” (szatę), rzekomo należące do Chrystusa. Przez dwa miesiące przybyło ponad milion głupców-pielgrzymów, by oglądać „najdroższą pamiątkę” po Zbawicielu i napełnić setki skarbon.

1925 r. – w lipcu Watykan bezczelnie skierował do rządu Czechosłowacji ostry „protest” przeciwko narodowym obchodom pamięci Jana Husa, którego Kościół spalił na soborze w Konstancji 6 lipca 1415 roku.

1929 r. – papież Pius XI (1922–1939) po podpisaniu przez Stolicę Apostolską układów laterańskich z faszystowskimi Włochami oświadczył, że dla dobra Kościoła „gotów jest sprzymierzyć się nawet z diabłem”.

1930 r. – według oficjalnych statystyk, na 565 stałych obywateli państwa Watykan aż 220 było pod bronią w służbie papieża. Stanowi to prawie 50 proc. stanu osobowego „miasta mężczyzn”. Statystki przerażające, zważywszy że zmilitaryzowane Niemcy w czasie I wojny światowej miały pod bronią tylko 12 proc. ogółu ludności!

1933–1939 r. – kardynał tysiąclecia, Wyszyński, jeszcze jako zwykły ksiądz i teolog był orędownikiem nazizmu i samego Hitlera, co znajdowało wyraz w redagowanych przez niego publikacjach.

1939–1945 r. – papież Pius XII (1939–1958) zachował „taktyczne” milczenie w sprawie zbrodni hitlerowskich w czasie II wojny światowej. Wydał m.in. specjalne orędzie do mieszkańców stolicy Anglii, aby nie mścili się na Niemcach za naloty Luftwaffe oraz bombardowania pociskami V-1 i V-2. Jego obłuda przekraczała wszelkie granice, bowiem niektóre części do rakiet V-2 były produkowane we Włoszech przez należące do salezjanów wytwórnie broni „Rasetti”. Poza tym Watykan był właścicielem m.in. zakładów materiałów wybuchowych Monteca-tini, a książę Giulio Pacelli, bratanek papieża Piusa XII, zarządzał zakładami Sogene di Roma, produkującymi gazy trujące i bomby napalmowe. O ukrywaniu zbrodniarzy hitlerowskich po zakończeniu wojny, zaopatrywaniu ich w fałszywe dokumenty, a następnie – przerzucaniu kościelnymi kanałami do krajów Ameryki Południowej, Watykan także nie pamięta.

1943 r. – Watykan udziela błogosławieństwa ukraińskim formacjom SS Galizien, pacyfikującm w czasie wojny wschodnie rubieże Polski.

1948 r. – wybucha wielka afera finansowa z udziałem najwyższych dygnitarzy Watykanu, którzy zarobili miliony dolarów na dostawach z UNRRA. Mózgiem tego przedsięwzięcia był prałat Cippico, złodziej, defraudant i oszust. Policja włoska ustaliła, że Watykan był największą centralą handlu za-graniczną walutą, a lewe transakcje przeprowadza-no za pośrednictwem zakonów, głównie z terenów Szwajcarii.

1950 r. – w Monachium przy Dachaustrasse otwarto katolicką szulernię pod nazwą Chrześcijańskie Ka-syno Gry. Była to pierwsza niemiecka filia między-narodowego holdingu Pacellich, rodziny prohitlerowskiego papieża Piusa XII.

1952–1957 r. – wielki skandal walutowy związany ze spekulacją cukrem sprowadzanym z Kuby. Głównym „akcjonariuszem” był zakon franciszkanów, ślubujący dobrowolne ubóstwo. Ci „biedacy” zainwestowali w to dochodowe przedsięwzięcie 4,5 mln dolarów żywej gotówki.

1970–1982 r. – Banco Ambrosiano, w którym udziały miał Watykan, był wielką pralnią pieniędzy pochodzących między innymi z prostytucji, dystrybucji narkotyków i związków z mafią sycylijską i amerykańską. W machlojkach miał udział arcybiskup Marcinkus, szef Banku Watykańskiego. Przed pociągnięciem do odpowiedzialność przez włoski wymiar sprawiedliwości chronił go osobiście Jan Paweł II.

1978 r. – po 33 dniach pontyfikatu został zamordowany papież Jan Paweł I. Za sprawców tej zbrodni uważa się katolicką mafię, czyli Opus Dei. Postanowiono, że papieżem zostanie Polak, gdyż słusznie kalkulowano, iż dziki fanatyzm nakaże jego rodakom iść ślepo za Kościołem.

2000 r. – chorwacki zbrodniarz wojenny, ludobójca i osobisty przyjaciel Hitlera, arcybiskup Stepanic, zostaje kanonizowany przez Jana Pawła II.

2002–2004 rok – światem wstrząsa afera pedofil-ska w USA. Jako pierwsi spośród polskich mediów podajemy jej szczegóły. Przez 30 lat za wiedzą biskupa Lawa (przyjaciela papieża) i innych hierarchów gwałcone były dzieci. Law zostaje przeniesiony przez papieża do Watykanu, gdzie pełni ważną funkcję.

WNIOSKI
W 966 roku - wprowadzenie chrześcijaństwa w Polsce. Chrześcijaństwo nie toleruje współistnienia innych religii, wierzeń i bogów. Zrazu spotyka się to ze zdziwieniem tolerancyjnego politeizmu Słowian. Niszczone są wszelkie oznaki rodzimej wiary. Na miejscach palonych świętych gajów i burzonych świątyń stawiano kościoły, w dniach świąt tradycyjnych wprowadzano święta kościelne, lokalne bóstwa zastępowano kultem świętych (np. Brygis św. Brygida). Jak podaje biskup Thietmar: `W państwie [polskim] lud wymaga pilnowania na podobieństwo bydła, i bata na podobieństwo upartego osła (...) Jeśli stwierdzono więc, że ktoś jadł po Siedemdziesiątnicy mięso [wielki post], karano go surowo poprzez wyłamanie zębów. Prawo Boże bowiem świeżo w tym kraju wprowadzone, większej nabiera mocy przez taki przymus, niż przez post ustanowiony przez biskupów" (VIII,2). Do końca XVIIIw proces ten zakończył się wyparciem ze świadomości społecznej całej słowiańskiej tradycji religijnej, która częściowo została zniszczona, a częściowo przeformułowana i wchłonięta do systemu chrześcijańskiego.
V w. św. Augustyn twierdzi, że aborcja nie stanowi aktu zabójstwa. Aborcja zatem wymaga pokuty jedynie z powodu seksualnego aspektu grzechu.. Augustyn pisze: " nie można jeszcze stwierdzić z całą pewnością, że istnieje dusza w ciele pozbawionym czucia, gdyż nie jest ono w pełni uformowane, a zatem nie obdarzone zmysłami".
593 r. - dla uzdrowienia finansów kurii poprzez sprzedaż odpustów, papież Grzegorz I wymyśla czyściec. Od tej pory bóg na sądzie ostatecznym nie stawia dusz po prawicy i po lewicy lecz po prawicy, po lewicy i po środku. W czyśćcu dusze zmarłych cierpią, dopóki nie spłacą długu lub nie zostaną wykupione przez ofiary żywych. Początkowo nieśmiało, rozpoczyna się handel zbawieniem.
726 r. -z Dziesięciu Boskich Przykazań usunięto drugie, które brzmi:
"Nie uczynisz sobie obrazu rytego ani żadnej podobizny tego, co jest na niebie w górze i co na ziemi nisko, ani z tych rzeczy, które są w wodach i pod ziemia. Nie będziesz się im kłaniał ani służył" Otwarło to drogę do handlu obrazami, szkaplerzami, krzyżami, posagami itp. Przykazań jednak musiało pozostać dziesięć. Kościół podzielił wiec ostatnie przykazanie, mówiące o niepożądaniu ani zony, ani osła, ani wolu, na dwie części.
"Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna litera, ani jedna kreska nie może być zmieniona w Prawie" [Jezus]
"Nawet gdybym ja przyszedł i próbował wprowadzić małą zmianę do tego, co podałem pierwotnie, niechaj będę przeklęty' [św. Paweł]

Press

NASZA REDAKCJA POLECA